خريد كتاب دموكراسي‌ها چگونه مي‌ميرند

آنچه تاريخ در مورد آينده مي‌گويد

در عصر حاضر سياست يكي از اجزاي مهم در زندگي جامعه‌ي بشري است. حال ‌آنكه افراد بسياري از سياست دوري مي‌كنند اما برخي نيز به سياست علاقه‌مندند و در بطن اين موضوع تحصيلات و فعاليت‌هاي موفقي دارند و حتي به سياست‌مداري بزرگ نيز تبديل مي‌شوند.

درزمينه‌ي سياست، كتاب‌ها و مقالات بسياري نگارش شده است؛ اين نوع كتاب‌ها نيز همچون ساير كتاب‌ها طرفداران خاص خود را دارند، اگر سياست و محيطش برايتان جالب نيست اما قطعاً تاكنون كلمه‌ي دموكراسي را شنيده‌ايد. دموكراسي واژه‌اي آشنا در حيطه‌ي سياست است و پيرواني متعصب نيز دارد؛ اما مهم‌ترين طرفداران آن مردم مي‌باشند.

مردم باور دارند در دموكراسي آزادي و برابري وجود دارد و ازنظر ملت‌ها دموكراسي برابر با آزادي است، اما دولتمردان با اين فرايند كه دموكراسي حاكميت مردم است، مخالف‌اند و معتقدند نبايد مردم حكومت كنند و اين باوري غلط است.

 «كارل پوپر» فيلسوف معاصر مي‌گويد دموكراسي هرگز حكومت مردم نبوده و نه مي‌تواند باشد و نه بايستي كه باشد زيرا خطرناك است.

كتاب دموكراسي‌ها چگونه مي‌ميرند، نوشته‌ي استيون لويتسكي و دانيل زيبلات درباره‌ي دموكراسي و سياست‌هاي دولت‌مردان براي از بين بردن دموكراسي در جوامع نگارش شده است. اين دو نويسنده با قلمي روان به‌خوبي به اين موضوع پرداخته‌اند.

اكثريت ما ذهنيتي اشتباه درباره دموكراسي داريم كه با خواندن اين كتاب به اين موضوع آگاه مي‌شويم. شايد درگذشته براي از بين بردن دموكراسي در يك دولت نياز به جنگ و كودتا بود اما در عصر حاضر با جنگ سرد اين مهم اتفاق مي‌افتد، دولت‌مردان و سياست‌مداران بيش‌ از پيش از روش‌هاي جنگ سرد استفاده مي‌كنند كه مردم بعد از مدت‌ها متوجه مي‌شوند كه دموكراسي در جامعه آن‌ها به‌راحتي و بي‌سروصدا كشته‌شده است.

استفاده از جنگ سرد در بسياري از كشورها همچون آرژانتين، برزيل، غنا، يونان و… نظام‌هاي دموكراتيك را به زوال و نابودي كشانده‌است، اما روش ديگري براي از بين بردن دموكراسي وجود دارد به‌طوري‌كه دموكراسي به‌وسيله كساني كه از طريق انتخابات به قدرت مي‌رسند قرباني مي‌شود و نه نظاميان.

در اين كتاب به‌خوبي بيان‌شده است كه براي از بين بردن نظام‌هاي دموكراتيك در جهان نيازي به كودتا يا انقلاب نيست. كافي است انتخابات دموكراتيك برگزار شود و يك نامزد پوپوليست و تماميت‌گرا در انتخابات با رأي مردم به قدرت برسد به اين شكل مي‌توان همواره دموكراسي را با روشي خزنده اما مطمئن از بين برد.

«استيون لويتسكي» و «دانيل زيبلات» دو استاد علوم سياسي دانشگاه هاروارد مي‌باشند كه عوامل به قدرت رسيدن ديكتاتورها و يا ديكتاتور‌منش‌ها از مجراي انتخابات را در برخي كشورهاي جهان و به‌ويژه مشابهات تاريخي در آمريكا در كتاب «دموكراسي‌ها چگونه مي‌ميرند» نقل كردند و بر اساس مشخصاتي درباره‌ي رفتار تماميت‌گراي سياستمداران، مشخص كرده‌اند كه بي‌اعتبار كردن مخالفان سياسي، به چالش كشيدن قواعد دموكراسي و بي‌اثر كردن رسانه‌ها از ترفندهاي رايج براي از ميان برداشتن نظام‌هاي دموكراتيك در روزگار ماست.

اما تصوري كه معمولاً براي ملت‌ها وجود دارد، تصويري از يك كودتاست. تانك‌ها در خيابان‌ها به راه مي‌افتند، نظاميان، شهروندان مخالف را كه از قبل شناسايي كرده‌اند شبانه بازداشت مي‌كنند و به زندان‌هاي بي‌نام‌ونشان انتقال مي‌دهند و سرانجام با اعمال خشونت و احياناً اعدام‌هايي، نظام دموكراتيك سرنگون مي‌شود و يك ديكتاتوري نظامي قدرت را به دست مي‌گيرد. درحالي‌كه اين روش‌ها منسوخ‌شده است و با روش‌هايي كه در بالا به آن اشاره شد دموكراسي را از ميان مي‌برند، همين‌طور لويتسكي و زيبلات اعتقاد دارند كه دوران كودتاهاي اين‌چنيني سپري‌شده است، اكنون روشي مؤثرتر و البته بي‌سر و صداتر براي از ميان برداشتن نظام‌هاي دموكراتيك وجود دارد.

در بخشي از كتاب مي‌خوانيم، دانيل زيبلات، استاد دانشگاه هاروارد بيان مي‌كند:

«بعد از پايان جنگ سرد، نظام‌هاي دموكراتيك به روش دقيق‌تر و پيچيده‌تري، پاي صندوق‌هاي رأي در شعب اخذ رأي از بين مي‌روند. بسياري از سران كشورها در انتخاباتي قانوني انتخاب مي‌شوند اما با دستيابي به قدرت سياسي، در وهله‌ي نخست نهادهاي دموكراتيك را با كمك قانون‌گذاران از بين مي‌برند».

مثال‌هاي متعددي نيز وجود دارد: فوجي‌موري در پرو، چاوز در ونزوئلا، پوتين در روسيه و اردوغان در تركيه؛ همه اين سياست‌مداران در انتخاباتي قانوني به قدرت رسيده‌اند و همه آن‌ها در وهله‌ي اول و پيش از هر كار ديگري، تلاش كردند نهادهاي دموكراتيك و جامعه‌ي مدني را تضعيف كنند.

زيبلات مي‌نويسد: «اين امر اغلب در يك فرايند خزنده اتفاق مي‌افتد. در ونزوئلا براي مثال ده سال بعد از به قدرت رسيدن چاوز هنوز اكثر شهروندان اعتقاد دارند كه در يك جامعه‌ي دموكراتيك زندگي مي‌كنند. بسياري از شهروندان وقتي متوجه مي‌شوند حقوق مدني‌شان ازدست‌رفته كه كار از كار گذشته است».

براي اشخاصي كه به سياست و موضوعات پيرامون آن علاقه‌مند مي‌باشند، اين كتاب پيشنهاد خوبي است، زيرا داراي متني منسجم و جذاب مي‌باشد كه به زباني ساده درباره‌ي مرگ دموكراسي در دولت‌ها توضيح داده است. البته ناگفته نماند مثال‌هايي كه در كتاب بيان‌شده است درباره‌ي دولت‌هاي حال حاضر و شيوه سياست‌مداري در آن‌ها مي‌باشد كه قطعاً براي خوانندگان بسيار جالب مي‌باشد.

فريد زكريا از CNN در مورد اين كتاب مي‌گويد: «كتابي هوشمندانه است كه درباره‌ي روش‌هاي تضعيف دموكراسي در كشورهاي مختلف جهان، آن‌هم به شيوه كاملاً قانوني، اطلاعات بسيار مفيدي در اختيار خواننده قرار مي‌دهد».

كتاب دموكراسي‌ها چگونه مي‌ميرند، توسط سيامك دل‌آرا و اعظم ورشوچي‌فرد به فارسي ترجمه گرديده و نشر كتاب پارسه در ۳۴۴ صفحه در زمينه‌ي علوم سياسي و اجتماعي منتشر نموده است، اين كتاب با موضوع دموكراسي در وبگاه كاواك براي افراد علاقه‌مند عرضه مي‌گردد و مي‌توانيد اين كتاب را به مبلغ ۳۹۰۰۰ تومان به‌صورت خريد آنلاين از وبگاه كاواك تهيه نماييد.