​

كتاب پيانيست اثر ولاديسلاو اشپيلمان

شوپن مرگ را به تعويق انداخت

​

 كتاب پيانيست اثر ولاديسلاو اشپيلمان

حتي اگر فيلم پيانيستي يهودي كه موفق شد به هنگام اشغال ورشو، از دست رژيم نازي، جان سالم به در بَرَد را ديده باشيد، مطالعه‌ي شرح زندگي اين پيانيست از زبان خودش باز هم برايتان بسيار جذاب خواهد بود. برخلاف اكثر بازماندگان هولوكاست، اشپيلمان براي رويارويي با گذشته و موشكافي آنچه رخ‌داده بود درنگ نكرد. كتاب او در سال ۱۹۴۶ به چاپ رسيد. زماني كه اندوه گذشته هنوز جسم و روان او را آزار مي‌داد. در بخش‌هايي از كتاب، او با لحني آرام و به دور از خشم به توصيف اعدام‌هاي دسته‌جمعي مي‌پردازد و برايمان تصويري از محله‌ي يهودي‌نشين كه اجساد چون زباله در آن رها شده بودند؛ ترسيم مي‌كند.

او بعد از فرار از قطاري كه تمام خانواده‌اش را به سمت اردوگاه مرگ تربلينكا مي‌برد (يك افسر پليس متوجه شد كه او پيانيستي مشهور است و اجازه داد فرار كند)، باقي جنگ را در ويرانه‌هاي مناطق بمب‌باران‌شده سپري كرد. براي هفته‌ها بدون غذا دوام آورد و از آب حمام نوشيد تا زنده بماند. سرانجام، در بهار سال ۱۹۴۵، يك افسر آلماني به‌طور اتفاقي او را در ساختماني متروكه درحالي‌كه ميان زباله‌ها به دنبال غذا مي‌گشت، پيدا كرد.

 افسر هوزِنفِلت پرسيد: آيا او يهودي است؟

پاسخ داد: بله.

پرسيد تخصص او چيست؟

پاسخ كوتاه بود: پيانيست.

هوزِنفِلت او را به سمت يك پيانو در گوشه‌اي از خرابه راهنمايي كرد و اشپيلمان قطعه‌ي شواليه‌ي شوپن را در گام سي مينور نواخت.

 شايد مانند داستان‌هاي هاليوودي به نظر برسد اما واقعيت دارد. بخش پاياني كتاب از دفترچه خاطرات هوزِنفِلت برداشته‌شده است. او پيش از آنكه توسط روس‌ها به زندان روانه شود؛ آن‌ها را يادداشت كرده بود.

 «فراموش‌نشدني» بهترين كلمه در توصيف اين كتاب است.

متأسفانه تا امروز اين كتاب به فارسي ترجمه نشده است.

​